September 2011 » Seizoen 2010 – 2011

Stichting Darsilami

Stichting Darsilami, opgericht in 2005, is een ondersteuningsproject voor Darsilami en omgeving in Gambia. De stichting wil hulp bieden bij:

• gezondheid, medische zorg
• onderwijs en scholing
• stimuleren lokale bedrijfjes
• culturele activiteiten
• directe nood

Initiatiefnemers zijn Willemien Oosterveld en Tabo Bojang. Willemien Oosterveld leeft een groot deel van het jaar in Darsilami en is direct betrokken bij de hier genoemde activiteiten in het dorp.

Tabo Bojang heeft een belangrijk aandeel in de ontwikkeling van het dorp. Zijn grootvader heeft het dorp gesticht. Tabo is betrokken bij de ondersteuning van tal van ecologische en sociale projecten. De bedoeling is om kleinschalige projecten te ondersteunen waarbij de hulp direct ten goede komt aan de plaatselijke bevolking.

De stichting werkt zonder winstoogmerk en gaat op een efficiënte manier om met de giften die zij ontvangt.

Bestuur

Het bestuur heeft de volgende samenstelling:

• Jan Dinkelaar: voorzitter
• Claartje Dirksmeier: secretaris
• Greet Oosterveld: penningmeester
• Annie Haanstra: bestuurslid

Donaties

Alle giften zijn welkom, de kleine, de grote, eenmalig of niet eenmalig en natuurlijk de donaties via het 5x 50 project (u schenkt vijf jaar 50 euro per jaar). Uw giften aan onze stichting zijn aftrekbaar voor de belasting. Als u de stichting niet meer wilt ondersteunen en uw donatie gaat stoppen, wilt u dit dan doorgeven aan onze administratie.

Infomatie

Mocht u als donateur of lezer van de nieuwsbrief vragen of opmerkingen hebben dan kunt u contact met ons opnemen.

Stichting Darsilami
Haarsmastraat 14
7983 KL Wapse
telefoon: 0521 551285
email: st.darsilami@hotmail.com
Giro: 13 127 39
IBAN: NL96INGB0001312739
BIC: INGBNL2A
KvK nummer: 41208857

Ondersteuningsprojecten

Dit is de zesde nieuwsbrief waarin het werk van het afgelopen jaar wordt beschreven. Zo langzamerhand is er een patroon te zien in het soort problemen waar wij mee te maken krijgen en de oplossingen die wij daarvoor zoeken; het verschil zit alleen in de mensen en/of de dorpen.

Daarom is het nu misschien tijd om wat korter te zijn over de jaarlijks terugkerende onderwerpen als gezondheidszorg, onderwijs, werk, culturele activiteiten en noodhulp en wat langer stil te staan bij bijzondere projecten en gebeurtenissen.

Dit jaar was dat met name de nieuwbouw van het gezondheidscentrum annex kraamkliniek in Macouda, het dorp op 3 km afstand van Darsilami, in Senegal.
Evenals vorig jaar werden we verrast door onverwachte extra giften die heel goed van pas kwamen in Macouda en ook voor de bouw van een kleuterschool in Manduar.

Gezondheid en medische zorg

Nieuwbouw in Macouda

In onze vorige nieuwsbrief lieten we al weten dat VOF BRAdvies (Bouwregelgeving advies) zich garant wilde stellen voor een nieuw gezondheidscentrum / kraamkliniek en ook actie wilde voeren om voldoende sponsors te krijgen. Dat is ruimschoots en boven ieders verwachting gelukt. Vertegenwoordigers van het Bouwregelgeving advies kwamen eind februari in Macouda kijken hoever de bouw was gevorderd:

In de regentijd van 2010 worden de bouw-stenen gemaakt door de dorpelingen van Macouda. Projectleider Kawsu en zijn werkers maken de fundering, nog voorafgegaan door bestrijding van termieten, want die zijn in dit gebied een grote plaag. Daarna kunnen de muren opgetrokken worden door de metselaars uit Macouda en Darsilami.

De werkers zorgen zelf voor ontbijt, brood met zoete thee, en voor de rijst voor het middageten. Vrouwen uit Macouda brengen de vis en maken de maaltijd klaar. Als de mannen aan het werk zijn gutst het zweet langs hun lichaam en de glaasjes “ataya” (sterke, schuimige, heel zoete zwarte thee) zijn meer dan welkom. Aan de zijkant zitten de oudere mannen en allen die een kijkje komen nemen. Veel gepraat en gelach, maar de werkers gaan stug door in de bloedhete zon. “Goed werk! Goed werk!” klinkt het van de voorbijgangers. Het uitgebreide groeten zoals dat in Afrika gewoon is, klinkt als een gezang van vraag en antwoord. Kleine jochies, net uit school, schoppen een kapotte voetbal voor zich uit. Als de voetbal tegen de net gemetselde muur komt krijgen ze een flinke uitbrander van de werkers. Ze rennen weg, maar even later staat een nieuw legertje kinderen te kijken. Er is wat te doen in het dorp, kom, er op af! Het is mooi om te zien, al die nieuwsgierige gezichtjes. En het werk vordert gestaag.

Na de muren volgt het ijzeren dakgeraamte dat met een enorme vrachtwagen naar deze afgelegen plek is gebracht, evenals al het plaatijzer dat het dak moet bedekken. De metselaars gaan door met het pleisteren van de vloeren en het maken van het terras aan de voorkant van het gebouw. De uitstekende golfplaten bieden voldoende schaduw om ook buiten te zitten wachten op je beurt.

Intussen is de specialist van zonnepanelen aan het werk gegaan om twee panelen boven op het dak aan te brengen en die te verbinden met de installatie binnen. Wat geweldig, die eerste lamp te zien branden! Geen kaarsen en olielampen meer bij bevallingen in de nacht, maar elektrisch licht. Ook het apparaat om instrumenten te desinfecteren werkt op deze zelfde accu. Tabo doet zijn uiterste best om alle materialen op tijd in Macouda te krijgen. Er is veel overleg van Tabo en Willemien over welke deuren, welke prijs, welke tegels, welke kleur verf. Zij overleggen regelmatig met Lamin, de gezondheidswerker. Ramen en deuren worden er door Kawsu en zijn mannen ingezet, sloten erop en het centrum kan op slot. De tegelzetter kan aan het werk, echt een vakman. De kleur van de tegels past prachtig bij de kleur van de muren, die de schilder heeft aangebracht.

Dorpelingen die komen kijken lopen trots als pauwen door het gebouw, alsof het hun eigen nieuwe huis betreft. Ze krijgen te horen van mensen uit naburige dorpen, dat Macouda zo’n mooi gezondheidscentrum heeft. Ook collega’s en superieuren van Lamin, de gezondheidswerker, laten regelmatig hun bewondering blijken en vragen hoeveel dat nou wel gekost heeft, zo’n centrum (met in hun achterhoofd: wie weet bij ons ooit ook?!)

Inmiddels is het mei 2011. De waterput wordt gegraven, net naast het centrum. De juiste tijd, zo vlak voor de eerste regens gaan vallen. De put is met opbouw en al nu klaar en is 13 meter diep geworden. Donker gekleurde ramen zijn in het gebouw gezet (je kunt wel naar buiten, maar niet naar binnen kijken) en het gebouw is aan de buitenkant bespoten met cement in grijze kleur zodat het niet veel onderhoud vraagt. Kawsu is begonnen aan een douche voor de kraamvrouwen, aan de kraamkliniek zijde. Een nieuw toilet is nog het enige dat gemaakt moet worden, maar dat zal ruim voor de opening begin december klaar zijn. Rest nog aanvulling van de inventaris. Op dit moment is het gezondheidscentrum al in gebruik met ‘alle’ meubilair uit het oude gebouwtje.

Bij het nieuwe gezondheidscentrum zijn jonge boompjes geplant door deelnemers aan het bomenproject “Yirolu”, waar Tabo in Darsilami de leiding van heeft. Er zijn vaak zoveel onverwachte factoren bij nieuwbouw dat het moeilijk is om binnen de begroting te blijven. Tabo en Willemien zijn er trots op dat de bouw van het gezondheidscentrum annex kraamkliniek in Macouda gelukt is. Het is voor de stichting het grootste project tot nu toe geweest.

Brief van Frans en Amy van den Bercken, de hoofdsponsors van het Macoudaproject.

Beste Willemien, Greet en Jan,

Hieronder volgt ter info de tekst, zoals wij die hebben verstuurd aan hen die een bijdrage voor Macouda hebben geleverd en aan de redactie van ons kerkblad.

“Het is al weer even geleden dat we jullie bijgepraat hebben over Macouda. Maar graag vertellen we jullie iets over de huidige stand van zaken.

Op 30 augustus waren Tabo Bojang (het dorpshoofd van Darsilami) en Willemien Oosterveld (die namens de St. Darsilami daar alles coördineert) bij ons. Zij vertelden dat inmiddels de afwerking binnen ook nagenoeg klaar is. De tegels zijn gelegd en de muren zijn met afwasbare verf behandeld. De zonnepanelen werken. Dus er is nu elektriciteit. Ook het hang- en sluitwerk is aangebracht.

Verder zijn de ramen geplaatst en dat zorgt voor veel hilariteit in het dorp. Je kunt door het raam wel naar buiten kijken, maar niet naar binnen. Dat betekent dat het aan de buitenkant weerspiegeld. En dat geeft groot plezier daar. Het is ongelooflijk hoeveel mensen nu de ramen van de medische post gebruiken als spiegel. Dat is iets wat ze in hun eigen huis niet hebben. Een komische bijkomstigheid.

Wat echter een veel belangrijkere bijkomstigheid is, is de uitstraling die dit project heeft op de omgeving. De gebouwen die van overheidswege gebouwd worden zijn van veel mindere kwaliteit en hebben geen elektriciteit. Er zijn al veel regionale overheidsfunctionarissen van de gezondheidsdienst wezen kijken en tot in het ministerie van gezondheid in Dakar is dit project inmiddels bekend. Het wordt nu als voorbeeld gesteld van hoe het ook kan en dit heeft een enorme positieve invloed op de gezondheidszorg daar. De kraamkliniek heeft zelfs van de overheid een couveuse gekregen, omdat zij de enige is die beschikt over elektriciteit.

De gemeenschap is heel blij met de medische post/kraamkliniek en is nog altijd verwonderd over het feit, dat er zoveel mensen zijn die zomaar om niets iets voor haar willen doen. Wat we vooral naar u moeten overbrengen is dat ze helaas materieel niets voor jullie kunnen betekenen, maar dat ze jullie en ons dagelijks in hun gebeden gedenken. Momenteel wordt er gewerkt aan de laatste loodjes. De waterput is nagenoeg klaar, de toiletten zijn in zoverre klaar, dat die aan de binnenkant nog moeten worden afgewerkt en met de douches (voor de kraamkliniek) zijn zij nu bezig. Die worden zo gemaakt, dat de vrouwen veel privacy hebben als ze er gebruik van maken. In eerste instantie waren die gepland naast de toiletten, maar dat gaf onvoldoende privacy, daarom zijn ze nu verplaatst. Ook zijn op het terrein rond het gebouw bomen geplant. Dat gebeurt in het regenseizoen (wat nu is). Dan kunnen de mensen die moeten wachten en dat niet binnen willen doen, buiten onder de bomen zitten. 7 December gaan wij er weer heen en in die periode gaan we dan de officiële opening meemaken. Natuurlijk brengen we jullie daar weer verslag van uit.

Met hartelijke groet en tot spoedig ziens,

Amy en Frans van den Bercken

Onderwijs en scholing

Zoals ook in vorige jaren werden veel kinderen gesponsord, soms een hele schoolopleiding, maar vaker nog een kortere periode om ouders/verzorgers bij te staan in moeilijke tijden, bijvoorbeeld bij overlijden van een van de ouders, ziekte, geen werk. Bij deze omstandigheden wordt een bijdrage gegeven om het lopende schooljaar af te kunnen maken. Zo ging het met het meisje Tumbul; haar vader was ziek geworden, had daardoor geen werk en haar moeder was niet aanwezig. Of de jongen Osainey: zijn vader overleed en zijn moeder had geen werk. Het dove meisje Fanta uit Darsilami wordt nog steeds bijgestaan om haar opleiding op de dovenschool in Serekunda te kunnen volgen. Haar schoolgeld wordt door het Lilianefonds betaald, maar er blijven altijd kosten over, zoals transport, schoenen, lunchgeld. Het gaat heel goed met haar. Kumba, ook uit Darsilami, krijgt extra lessen omdat ze door haar ziekte (sikkelcelziekte) nogal eens thuis moet blijven en toch heel graag het hele programma van dat schooljaar wil volgen. Nogal eens komt ze bij Willemien in Timberland om daar rustig haar huiswerk te maken.

De kleuterschool in Manduar heeft een actief hoofd. Zij zit er boven op als er iets voor de school moet gebeuren. Via Stichting Dimbalma uit België kwam er een nieuw toilet, maar eigenlijk is het oude schoolgebouw niet bestand tegen de heftige regentijd. Door een gift van Stichting Emmaus uit Wageningen kunnen we helpen een nieuw lemen gebouwtje te maken met een betonnen fundering en golfplaten als dakbedekking. Ramen en deuren waren net nieuw (van Stichting Dimbalma), dus die worden uit het oude gebouw meegenomen. Omdat het besluit kort voor de regentijd viel heeft de school samen met de ouders besloten met de bouw te wachten tot na de regentijd. Leem zakt onmiddellijk in elkaar als er een regenbui overheen komt, te riskant dus. In november of december kan de bouw starten.

Individuele hulp

Opnieuw werden veel mensen geholpen aan medicijnen, bezoek aan een arts of gezondheidscentrum, ziekenhuis en specialistische hulp (zoals oogarts, kinderarts of lokale bottendokter). Ook het vervoer naar ziekenhuis en arts hoort daar bij. Een bijzonder geval willen we noemen: een baby werd in Serekunda door haar waarschijnlijk wanhopige moeder zo maar aan een man op straat gegeven. De man nam de baby van nog geen twee weken mee naar huis. Zijn vrouw was hoogzwanger op dat moment. Toen haar eigen kind geboren was kon ze niet goed voor twee baby’s tegelijk zorgen, vooral financieel was dat moeilijk. Onze hulp werd ingeroepen: de baby zag er opgezwollen uit toen we haar voor het eerst zagen. “Mariama” was ze door haar nieuwe familie genoemd. Net als jaren geleden bij “baby Lamin” uit Senegal zorgen we nu voor kleding en speciale poedermelk voor “baby Mariama” en zij is al een beetje een kind van de stichting geworden.

In de vorige nieuwsbrief hebben we de kleine gehandicapte Seny uit Manduar genoemd en ook dat een rolstoel een uitkomst zou zijn. Die rolstoel is er gekomen, dankzij de enorme inzet van twee verpleegkundigen en vele anderen uit Nederland. Ze kwamen de rolstoel in februari zelf brengen. Er waren met een ingenieus systeem speciale dikke banden opgezet om in Manduar goed in het mulle zand te kunnen rijden. Wat was de familie blij! En wij allemaal met hen. De rolstoel blijft eigendom van de stichting om later door een ander kind te laten gebruiken. Kleine Seny vindt het eerst nog wat angstig om alleen in zo’n stoel te zitten, maar zijn tweelingbroertje Sanne wil maar al te graag zijn plaats even innemen.
Een paar weken later werd Seny ziek en binnen enkele dagen overleed hij. Verdrietig voor iedereen dat hij maar zo kort van de rolstoel heeft kunnen genieten, hoe anders was de sfeer toen we de stoel weer op gingen halen.

Stimuleren van werk

Leningen voor groepen vrouwen en mannen (“kafo’s”) in Manduar en Pirang werden hernieuwd. Kleinere bijdragen werden gegeven aan diverse andere “kafo’s”, in het algemeen ter bevordering van werk. De bakkerij in Darsilami liep uitstekend en de bakker bakte heerlijk brood. Een veel groter bedrijf met vijf bakkerijen in Brikama heeft onze bakker “weggekaapt”. Na een periode zonder bakker is er tijdens de ramadan weer gestart met brood bakken met een nieuwe bakker en hopelijk kan deze bakker blijven.

In vorige jaren kregen de vrouwen van Macouda rollen gaas van Stichting Dimbalma om opnieuw een groentetuin op te zetten. Maar het omheinen was niet volgens afspraak verlopen. Na veel excuses tijdens een ernstig gesprek beloofden de dorpelingen dat ze de goede omheining in drie weken klaar zouden hebben. En daar hielden ze zich aan. Een enorm stuk land is nu gedeeltelijk met gaas, maar voor het grootste deel met palmbladeren omheind. In de regentijd gaan ze daar couscous verbouwen en daarna groente.
Een greep uit de individuele hulp:

• een vrouw uit Manduar kon stoffen in allerlei eigengemaakte patronen gaan verven (tye dye) en deze gaan verkopen.
• een man uit Gunjur kreeg een bijdrage om een brommer te kopen om zo vis van Gunjur naar Brikama (met een grote markt) te vervoeren. Op deze manier zou hij het schoolgeld van zijn kinderen kunnen betalen.

Culturele activiteiten

Verschillende kleuterscholen werden geholpen om de Onafhankelijkheidsdag van Gambia te kunnen vieren en ook Common Wealth Day. De scouts van een paar dorpen kregen een bijdrage voor hun activiteiten (vaak muziek en theater.)

Directe noodhulp

In verband met heftige overstromingen in Brikama en Pirang in september 2010 werd een flinke bijdrage gegeven om de nood te lenigen. En verder werden veel families in diverse naburige dorpen geholpen om hun huis op te knappen na calamiteiten als brand, hevige wind en regenval. Vaak hoort daar ook een bedrag voor kleding en zelfs eten bij als alle voorraden verloren zijn gegaan.

Een kookpot, een matras, zakken rijst, medicijnen, allemaal nodig om te overleven. Voordat Tabo begin juli naar Nederland ging heeft hij veel geïmpregneerde muskietennetten ingeslagen, die nu in de regentijd door zijn zoon gegeven worden aan degenen die ze niet zelf kunnen betalen. In de regentijd zijn er veel muggen die malaria veroorzaken als je je niet goed beschermt. Diverse gasten van Timberland-lodge brachten medicijnen, verbandmateriaal en kleding mee voor degenen die het nodig hebben. Tabo en Willemien behandelen bijna dagelijks mensen met wonden en hoofdpijn, kiespijn, etc.. Deze giften komen dan goed van pas.

De auto van de stichting, de Pajero

We hebben enorm veel plezier van de Pajero, zowel voor de begeleiding van de verschillende projecten als voor het vervoer van mensen en kleine materialen. De auto scheelt ons veel tijd en energie en doet het goed op de mulle zandwegen. Wel is het van groot belang om de auto goed te onderhouden in deze droge, stoffige omgeving. Er stond een bedrag voor toen we de auto kregen. De rest zou aangevuld worden door inkomsten van gasten van Timberland-lodge. Vorig jaar ging dat goed met ruim voldoende gasten. Maar dit jaar had Timberland-lodge een slecht seizoen en dan zijn er te weinig inkomsten voor de auto. We zoeken naar een oplossing.

Berichten en creatieve opbrengsten Stichting Darsilami:

• zij brachten hun vakantie door in Darsilami en namen allebei een flink bedrag van hun families en vrienden mee voor de stichting
• een landelijke stichting in Nederland gaf hun jaarlijkse donatie voor een project in Afrika aan onze stichting.
• zij vroegen hun gasten om een bijdrage voor de stichting bij het vieren van hun 65e verjaardag
• een echtpaar werd samen 100 jaar en vroeg een bijdrage voor de stichting
• medewerkers van een kraamkliniek maakten een sponsorfietstocht naar Rome voor het gezondheidscentrum in Macouda
• een yogaschool organiseerde een massage-dag voor de stichting en het centrum
• film en documentairemaker Johan van der Zee komt in december naar Gambia en Senegal voor het maken van een film / DVD als promotiemateriaal voor onze stichting