Stichting Darsilami, opgericht in 2005, is een organisatie die zich inzet voor de bevolking van Darsilami en omgeving in Gambia en Senegal.

De stichting wil hulp bieden bij:

• Gezondheid en medische zorg
• Onderwijs en scholing
• Stimuleren lokale bedrijfjes
• Culturele activiteiten
• Directe noodhulp

De hulpverlening in Darsilami wordt georganiseerd door Tabo Bojang. Tabo is dorpshoofd (alkalo). Hij is betrokken bij de ondersteuning van tal van ecologische en sociale projecten.

Willemien Oosterveld heeft een adviserende functie, zowel voor wat betreft de uitvoering in Darsilami als voor het bestuur in Nederland. Willemien gaat er (in principe) tweemaal per jaar naar toe.

Het doel van de stichting is het ondersteunen van kleinschalige projecten waarbij de hulp direct ten goede komt aan de plaatselijke bevolking.
De vraag dient vanuit de bewoners zelf te komen.
De stichting werkt zonder winstoogmerk

Informatie

Mocht u als donateur of lezer van de nieuwsbrief vragen of opmerkingen hebben dan kunt u contact met ons opnemen:

Ons adres is

Stichting Darsilami, Haarsmastraat 14,
7983 KL Wapse, tel. 0521 551285.
Mailadres: st.darsilami@hotmail.com

Bestuur

Voorzitter: Annie Winkel
Secretaris: Greet Oosterveld
Penningmeester: Annie Haanstra

Donaties

Alle giften zijn welkom, kleine, grote, eenmalig of structureel. Uw giften aan onze stichting zijn aftrekbaar voor de belasting.

Bank: IBAN: NL96 INGB 0001 3127 39
BIC: INGBNL2A

Banken mogen wettelijk geen adresgegevens bij een betaling vermelden. Het is daarom voor ons niet altijd mogelijk de gevers een bedankbrief en/of nieuwsbrief te sturen.

Wilt u een nieuwsbrief per post ontvangen, laat ons dan uw adres weten per email of brief. Wel kunt u zèlf uw adres bij de donatie vermelden.

Van het bestuur

Sinds de vorige nieuwsbrief is de situatie in de wereld helemaal niet verbeterd. De effecten daarvan zijn voor iedereen merkbaar.

In een land als Gambia, waar nauwelijks sociale voorzieningen zijn, komen deze effecten extra hard aan. Daarover kunt u lezen in het stukje over de situatie in Gambia en Darsilami. Graag zouden we meer willen doen, maar we hebben beperkte mogelijkheden.

Geheel onverwacht ging Willemien midden in de Gambiaanse regentijd (2022) drie weken naar Darsilami. Een verslag hiervan vindt u verderop in deze nieuwsbrief. 

Het persoonlijke verslag van Willemiens verblijf in Gambia kunt u zien op onze website bij “links”.

Veel leesplezier gewenst en extra veel dank voor uw bijdrage aan Stichting Darsilami.

Verslag van Willemien

Hoe gaat het in Gambia

Adama Barrow is na de verkiezingen van december 2021 president van Gambia gebleven, nu voor 5 jaar. Zijn nieuwe partij heeft wel hulp gehad van een deel van de oorspronkelijke APRC (ontstaan in de tijd van Yaya Jammeh, de vorige president). Economisch gezien gaat het slechter en slechter. Zoals overal ter wereld heeft Gambia te lijden onder enorme prijsverhogingen. Een zak rijst is in 2 jaar tijd bijna 1/3 duurder geworden.

De prijzen van benzine en diesel zijn enorm gestegen. Niet alleen vervelend voor de individuele autobezitters, maar vooral voor taxi’s en privébusjes die als openbaar vervoer dienen. De prijzen voor transport gaan voor de gewone man opnieuw omhoog.

Er is geen vangnet van bijstand, speciale uitkeringen en dergelijke, zoals hier in Nederland. Het enige vangnet is de familie. Als er maar één persoon is die binnen een grote familie van zo’n 25 personen een regelmatig inkomen heeft wordt het wel heel zwaar om ook nog andere noodlijdende familieleden te helpen.

Wat doe je dan als het huis van een broer of nicht en familie door zware storm en overmatige regenval in elkaar stort? Wat doe je als familieleden bij je aan de deur komen als ze niets meer te eten hebben en wanneer jij ook nauwelijks genoeg hebt voor je eigen compound?

Dit jaar begon de regentijd al vroeg, in juni. De zware regen en enorme wind veroorzaakten toen al overal veel schade, zelfs overstromingen op verschillende plaatsen: muren van huizen begaven het en golfplaten werden hier en daar van het dak geblazen.

Wel zijn er in de loop van de jaren steeds meer stenen huizen gekomen en die vallen niet zomaar om, als ze goed gebouwd zijn. Lemen huizen kan ook, maar dan met een heel goede opbouw van beton en cement.

Middenin de regentijd in Darsilami, een impressie.

Drie weken in Darsilami, in augustus en begin september 2022! Het was heel lang geleden dat ik de regentijd had meegemaakt. Bovendien een mooie onderbreking van de lange periode tussen april en december in Nederland. Fijn om iedereen weer te zien. Niemand verwacht me in deze natte tijd.

Hoe anders is alles met regen dan met zon, zand en stof. Vreemd dat alles in huis schoon blijft en niet bedekt is met een laag stof! Ook de vloer blijft redelijk schoon, want iedereen laat zijn modderige slippers buiten staan en veegt de natte voeten op de mat. De grond om huis zompig en groen door al het gras dat nu welig groeit. De hele omgeving in een waas van helder groen.

Een paar laatste mango’s vallen nog op de grond en de kokospalm zit vol dikke kokosnoten. Met een boog loop ik er omheen. Je zal toch zo’n zwaar ding op je hoofd krijgen! Ook bananen blijven gewoon doorgroeien, regen of niet.

En het regent veel, heel veel. Vaak met bakken tegelijk. Dan worden zandwegen meteen kleine riviertjes, zo ook voor mijn huis. In de tuin stroomt alles naar de laagst gelegen gedeeltes, waar meteen hele meertjes ontstaan. Soms ook uren achter elkaar gestage regen; volgens Tabo is dat de regen die lemen muren aantast, van onderen dan, wel te verstaan. Zoals de Inuit verschillende soorten sneeuw onderscheiden zo doen ze dat hier met regen.

Veel lopen over zandpaden zit er niet in; grote plassen en alles is glibberig. Kleine stappen nemen, dan val je niet.

Als het onweert lijkt het of het vlakbij inslaat, onberekenbaar, en ook zo weer verdwenen.

Een groot voordeel om in de regentijd op het platteland te wonen en niet in een stad als Brikama, Serekunda of Banjul. Hier zakt al het water redelijk snel de grond in, maar daar blijft het staan en….. vermengd met allerlei afval op straat wordt het een grote poel van bederf. In Darsilami had ik nu weinig last van muggen, maar in de steden zijn er des te meer. Wel allerlei torren, vliegen en andere rondvliegende insecten die ik uit de droge tijd niet ken. Ze komen vooral op licht af.

Regen beheerst hier alles. Ga je naar je stuk land of niet. Ga je naar de stad om boodschappen te doen, of toch maar niet vandaag. Afspraken worden sowieso niet nagekomen bij regen en daarvoor verontschuldigt zich niemand.

Ayo, een nicht van Tabo, is heel verontwaardigd, ze doet haar beklag bij mij als het halve dorp, regen of geen regen, in rijen voor Tabo’s huis staat om hun geboortebewijs (of in ieder geval hun geboorte, als ze het bewijs niet hebben) te laten digitaliseren. In het gezondheidscentrum zitten een aantal mensen uit Brikama achter hun meegenomen laptop om de formulieren in te voeren.

Ayo kan er niet over uit dat ze zoiets in de regentijd doen, hoe halen ze het in hun hersens! Waarom niet wachten tot de droge tijd, zodat je niet in de regen in de rij hoeft te staan?

Ik help Tabo met het invullen van de formulieren en krijg evenals hij pijn in schouder en arm. Naam vader? Waar geboren? Beroep? Moeder? Leven ze nog? Identiteitsbewijzen? Heb je iemand die dit alles kan garanderen, zijn/haar ID, zijn/haar telefoonnummer? Handtekening, vaak een duimafdruk. Ik weet nu hoe ik een duim op een stempelkussen moet drukken en daarna op de juiste plaats op het formulier. Ik zie veel mensen uit het dorp en daar geniet ik van.

Schijnt de zon, dan worden er meteen kleren gewassen. De luchtvochtigheid is zo hoog dat je de was nauwelijks droog krijgt. Op het laatst voel je ook niet meer wat “droog” is, want alles voelt klam.

Houten deuren sluiten slecht omdat ze door het vocht uitzetten. “Niet zoveel aan doen, komt vanzelf weer goed” is het commentaar.

Met verbazing kijk ik toe hoe een beetje lekkende plek in mijn plaatijzeren plafond met een flink stuk plakband wordt gedicht. “Dit blijft niet, gaat vanzelf weg, is maar tijdelijk!” zeggen de kenners van regen en lekkages. En… ze krijgen gelijk!

Mijn dak van riet, nee, eigenlijk gedroogd gras, houdt het verder prima. Jammer dat het in verhouding met een dak van plaatijzer duur is en dat er nog maar zo weinig geschikt gras te vinden is. Anders zouden meer mensen dat doen en ook beter beschermd zijn tegen hitte.

De laatste dagen van mijn verblijf schijnt de zon, maar daarmee wordt het zo drukkend en vochtig warm, zoals ik in Nederland nooit heb ervaren. ‘s Nachts zwaar onweer. Na bijna drie weken regen in Darsilami, bij terugkomst ook langverwachte regen in Nederland.

Activiteiten in het seizoen 2021-2022

Eigenlijk is er sinds vorig jaar niet zoveel veranderd wat de uitgaven van de stichting betreft. Het geld gaat nog steeds naar medische kosten en eten voor mensen die onverhoopt in nood zitten, naar schoolkosten van verschillende kinderen, naar reparatie van daken en muren, naar het opzetten of opnieuw oppakken van business of werk (aanschaf visnet, gereedschap voor een metselaar en materialen voor een elektricien).

De vraag kwam weer uit heel diverse plaatsen. Deze keer uit: Brikama, Lamin, Darsilami, Fajikunda, Dimbaya, Talinding, Fullakunda, Kamfenda, Baffulloto, Essau, Dombondir, Manduar, Jamwelleh, Marakissa, Lamin, Kerewan, Tanji, Madina Daffeh, Busumbala, Sifoe, Bajiran.

Een paar voorbeelden:

Aliou – zijn vrouw was al lang ziek, ze had een psychiatrische aandoening. Al het geld ging naar haar mogelijke genezing. In Gambia is er geen verzekering voor de gewone man. Aliou had geen cent meer. Geen geld om zijn business (in- en verkoop van vee) op te pakken. Door middel van een bijdrage van Stichting Darsilami kon hij een nieuwe start maken.

Aliou koopt stieren, geiten en schapen in de Casamance (zuid-Senegal) Hij geeft ze te eten, verzorgt ze en verkoopt ze weer. Ook kun je bijvoorbeeld je geit aan hem geven ter verzorging. De eerste twee keer dat de geit kleintjes krijgt zijn deze voor de eigenaar, maar de derde keer zijn ze voor Aliou.

Fatou Dalanda – de vader van Fatou overleed en ook haar man. Ze had geen enkel inkomen. Ze is misschien niet heel slim, maar wel een enorm harde werker. Ze veegde de markt schoon voordat de verkopers naar hun stalletjes kwamen om hun ter wille te zijn.

Tabo hielp haar om een kleine business te starten en zelf op de markt te gaan staan. Hij drukte haar op het hart het verdiende geld niet aan anderen uit te lenen (want ‘lenen’ wordt haast altijd ‘geven’) Ze verkoopt nu gedroogde vis of pepers of sorel (groen blad, een soort spinazie) en wat maar voorhanden is.

De kleermakerij in Brikama

De kleermakerij in Brikama (een speciaal zelfhulp-plan) zal binnenkort het geld ontvangen over het afgelopen jaar van het Student Uniform Centre, waar ze mee samenwerken.

Paboy

Paboy (het jongetje dat heupproblemen heeft) zal waarschijnlijk eind oktober opnieuw naar de Franse orthopedische artsen in Dakar gaan met zijn moeder. Zijn ouders maken zich zorgen over zijn manier van lopen en willen graag advies en hulp van de artsen.