Stichting Darsilami

Stichting Darsilami, opgericht in 2005, is een ondersteuningsproject voor Darsilami en omgeving in Gambia. De stichting wil hulp bieden bij:

• Gezondheid, medische zorg
• Onderwijs en scholing
• Stimuleren lokale bedrijfjes
• Culturele activiteiten
• Directe nood

De hulpverlening in Darsilami wordt georganiseerd door Tabo Bojang en een comité, waarvan de drie deelnemers afkomstig zijn uit omliggende dorpen. In overleg met het bestuur in Nederland voeren zij samen de projecten uit in Gambia en Senegal. Willemien Oosterveld heeft een adviserende functie, zowel voor wat betreft de uitvoering in Darsilami als voor het bestuur in Nederland.

De stichting is een initiatief van Jan Dinkelaar, Claartje Dirksmeier en Greet Oosterveld (het eerst gevormde bestuur in Nederland) samen met Willemien Oosterveld en Tabo Bojang. Tabo heeft een belangrijk aandeel in de ontwikkeling van het dorp. Zijn grootvader heeft het dorp gesticht. Inmiddels is Tabo dorpshoofd (alkalo). Hij is betrokken bij de ondersteuning van tal van ecologische en sociale projecten. Willemien Oosterveld gaat er tweemaal per jaar naar toe.

Het doel van de stichting is het ondersteunen van kleinschalige projecten waarbij de hulp direct ten goede komt aan de plaatselijke bevolking.

De vraag dient vanuit de bewoners zelf te komen.

De stichting werkt zonder winstoogmerk.

Vragen

Mocht u als donateur of lezer van de nieuwsbrief vragen of opmerkingen hebben dan kunt u contact met ons opnemen:
Stichting Darsilami, Haarsmastraat 14,
7983 KL Wapse, tel. 0521 551285

Bestuur

Voorzitter/penningmeester: Annie Haanstra;
Secretaris: Greet Oosterveld;
Bestuurslid: Annie Winkel.

Donaties

Alle giften zijn welkom, de kleine, de grote, eenmalig of niet eenmalig. Uw giften aan onze stichting zijn aftrekbaar voor de belasting.

Banken mogen wettelijk geen adresgegevens bij een betaling vermelden. Het is daarom voor ons niet altijd mogelijk de gevers een bedankbrief en/of nieuwsbrief te sturen. Wilt u daarom bij uw donatie uw adresgegevens vermelden?

Bank: IBAN: NL96 INGB 0001 3127 39
BIC: INGBNL2A

Van het bestuur

Willemien heeft weer een mooi verslag gemaakt van de activiteiten, die we dankzij uw giften konden doen in Darsilami en omgeving. Ook heeft ze dit jaar aandacht gevraagd voor de operatie, die Paboy nodig had. Dankzij uw geweldige reacties kan de operatie worden uitgevoerd. In het verslag van Willemien vertelt ze er meer over. Greet en ik (Annie Haanstra) hebben dit jaar een bezoek gebracht aan Darsilami en omgeving. We zijn weer geïnspireerd geraakt door de veerkracht van de mensen daar. Het verslag van Greet over dit bezoek treft u elders aan in de nieuwsbrief. Tijdens ons bezoek hebben we kennis gemaakt met Annie Winkel uit Dwingeloo. Het klikte zo goed tussen ons, dat we haar hebben gevraagd om bestuurslid te worden. Gelukkig heeft ze ja gezegd. Verderop in de nieuwsbrief stelt zij zich aan u voor.

Deze keer vragen wij speciale aandacht voor de kleermakerij, die een aantal mensen graag zouden willen starten in Brikama. In het verslag van Willemien leest u er meer over. Dit project sluit heel goed aan bij onze visie wat ontwikkelingshulp inhoudt: zelfredzaamheid. Wij hopen, dat u wat extra’s voor dit project wilt geven. Wilt u daarbij wel vermelden, dat dit voor de kleermakerij is? En natuurlijk mag u het verhaal over deze activiteit delen met anderen. Graag zelfs. Bij voorbaat onze hartelijke dank.

In Darsilami, april 2018 (door Greet Oosterveld)

Het was ruim 6 jaar geleden dat ik in Darsilami was toen ik in april j.l. samen met medebestuurslid Annie Haanstra weer een bezoek bracht aan het Gambiaanse dorp.
-Wat het eerst opviel is, dat de weg van Brikama naar Darsilami is veranderd van een hobbelige, vol kuilen zittende zandweg in een strakke, brede asfaltweg, waar gewoon ‘hard’ gereden kan worden.
-De tweede opzienbarende verandering is dat er in het dorp elektriciteit is, dus ’s avonds verlichting bij verschillende huizen en ‘gewoon’ licht in plaats van alleen het schijnsel van maan, sterren en olielampen.
-En de derde: de waterleiding, die nu bij meer mensen is aangelegd, waardoor er nu altijd stromend water is, ook op Timberland, de compound van Tabo en Willemien, waar we logeerden. Het is niet echt meer nodig om ’s morgens water in emmers klaar te zetten om aan het eind van de dag te wassen in de openlucht wasruimtes.

Eerst een paar dagen letterlijk acclimatiseren (temperaturen als hier in de vierde week van juli en de eerste van augustus!) in Darsilami, o.a. door een rondwandeling door het dorp. En de tweede dag hebben we Brikama bezocht met de dagelijkse markt, waar alle denkbare producten worden verkocht, die wij hier bij supermarkten, groenteboeren, slagers, visboeren, kledingwinkels en grote warenhuizen kopen. Door het bezoek aan deze markt werden we weer ondergedompeld in het echte Gambiaanse leven met alle kleurigheid en vrolijkheid, die daar bij hoort. Wat opviel op de markt is dat er bij verschillende kramen in plaats van plastic nu stoffen tasjes als verpakkingsmateriaal worden gebruikt. Dat is ook wel nodig gezien de enorme hoeveelheid plastic die er in het hele land ligt.

De dagen daarna hebben we een aantal projecten van onze stichting in de omgeving bezocht. Het was weer fijn om te zien hoe het gedoneerde geld terecht is gekomen.
In Fullakunda werden we enthousiast begroet door een actieve dorpsbewoner die ons de kleuterschool liet zien. Vanwege vakantie waren er jammer genoeg geen kinderen in de school. Helaas moesten we constateren dat de vloeren van de lokalen er niet goed uitzien: ze zitten vol met gaten. Dus weer werk aan de winkel. Reparatie zal ongeveer € 400,- kosten.
Ook het bezoek aan de kleuterschool in Bajiran hebben we zonder kinderen uit het dorp moeten doen vanwege de vakantie. Het hoofd van de school heeft ons de gebouwen laten zien. Op het terrein zagen we naast de ronde lokalen, die via onze stichting zijn gebouwd, een nieuw blok met muren van cement, gesponsord door een andere organisatie. Ook is er een waterput, die eerder door onze stichting is bekostigd en nog steeds in gebruik is. Er wordt gewerkt aan de bouw van een muur rondom het hele terrein om te voorkomen dat de loslopende dieren, koeien en geiten, de geplante boompjes opeten. Ook de weg naar Bajiran is nu voor het grootste deel geasfalteerd, waar we jaren geleden met elkaar de auto door het zand moesten duwen..

Een andere, hete dag gingen we op bezoek in Katack in Senegal om het pas gerenoveerde gezondheidscentrum te bezoeken. En als je dan nog nooit in een Afrikaans land bent geweest om projecten te bezoeken val je van de ene verbazing in de andere. Eerst deden de Gambiaanse grensambtenaren in Darsilami moeilijk bij het oversteken van de grens met Senegal. De Senegalese grensambtenaren lieten ons zonder problemen doorrijden.

Aangekomen in Katack wachtte ons een enorme verrassing: het hele dorp was uitgelopen om ons een grootse ontvangst te geven. Met muziek en dans, ook van de koumpo (een in stro verklede figuur, die ter gelegenheid van bijzondere evenementen optreedt). Met toespraken van het dorpshoofd, van de voorzitter van het comité van de kliniek en van Tabo. En na bezichtiging van het centrum werden we gefêteerd op vers fruit: sinaasappels en bananen. De sinaasappels worden daar heel anders gegeten dan wij gewend zijn. Er wordt een dunne schil afgehaald en met het witte vlies er nog omheen wordt de sinaasappel aan de mond gezet om het sap en een deel van het vruchtvlees er uit te zuigen. De vele pitten die er in zitten worden op de grond gespuugd. Probeer maar eens met perssinaasappels! Op deze manier hebben we daar dus sinaasappels zitten eten, waarna we een paar zakken vol en heel wat trossen bananen mee mochten (moesten) nemen. Gelukkig vond het hele gebeuren plaats in de schaduw, onder de grote bomen.

Omdat de bij de kliniek betrokken mensen ook bemoeienis hebben met de school, werden we daar ook mee naar toe genomen om alle klaslokalen te zien. Er was geen vakantie in Senegal, zodat we volle klassen aantroffen met nieuwsgierige kinderen en enthousiaste leerkrachten, die maar wat graag wilden laten zien en vertellen wat er op de school gebeurt. Bij ons vertrek werden we buiten spontaan toegezongen door een groep kinderen. Dat is zo bijzonder, zo’n spontane actie kunnen we ons hier in Nederland helemaal niet meer voorstellen.

Na dit hartverwarmende bezoek zijn we naar Macouda gereden om te kijken hoe het met het in 2011 geopende gezondheidscentrum, annex kraamkliniek, is. En ook daar werden we tot onze grote verrassing door het hele dorp opgewacht en met muziek en dans ontvangen. We ontkwamen er niet aan om zelf ook mee te dansen. Weer stond er fruit voor ons klaar en werden toespraken gehouden om ons te bedanken voor de bijdrage die de stichting het dorp heeft gegeven in de vorm van het gezondheidscentrum. Na bezichtiging van het centrum en de in de speciale kraamkamer ‘s morgens geboren baby bewonderd te hebben, kregen we ook nog brood met salade aangeboden. Voor de baby hebben we als bezoekers met elkaar een kleine inzameling gehouden. In de hoop dat dit kind een toekomst tegemoet gaat met voldoende eten, kleding, medische zorg en onderwijs.
Door hun uitgebreide manier van ontvangst tonen de bewoners hun dankbaarheid, die we hierbij graag willen overbrengen aan alle gevers van onze stichting. We hebben weer ervaren dat met voor ons relatief kleine bedragen in deze dorpen veel gedaan kan worden om bij te dragen aan meer noodzakelijke voorzieningen voor de bevolking.

Omdat we natuurlijk ook vakantie hadden, hebben we een dag genoten van wat Gambia als toeristisch land te bieden heeft: een dag aan de Atlantische Oceaan bij het mooi gelegen vakantieresort Boboi-Lodge: de prachtige blauwe oceaan, het fraaie witte zandstrand en lekker zwemmen in de golven.

Op de laatste dag van ons bezoek hebben we in de vroege ochtend een mooie kanotocht gemaakt op de rivier bij Darsilami. Een kleine krokodil schoot het water in bij nadering van de boot. We hebben genoten van de prachtige vogels, die langs de rivier zaten en vlogen. Gambia is voor vogelaars een interessant land en wij zijn daarin weer bevestigd door dit heerlijke tochtje, dat werd afgesloten met een lekker en goed verzorgd ontbijt.

Tijdens de wandeling terug naar Timberland kwamen we langs het nieuwe groentetuinenprojekt, opgezet door de bevolking samen met de overheid. Het terrein van ettelijke hectares is goed omheind en de bevolking, meestal de vrouwen, kunnen daar hun groentes verbouwen. Er is een groot waterreservoir, zodat water niet meer vanuit een put opgetakeld hoeft te worden. Een grote vooruitgang voor de tuiniersters.

Concluderend kunnen we zeggen dat er ontwikkeling is in Gambia en dat er nog ontzettend veel moet gebeuren voor er sprake is van voldoende eten, gezondheidszorg, onderwijs en werk voor iedereen. Naar ons idee ligt er een schone taak voor de nieuwe president en zijn regering.

Over Gambia en over de regentijd (door Willemien Oosterveld)

Inmiddels is het aardig rustig in Gambia. Bestuurders doen hun best tegenstellingen (tussen aanhangers van de nieuwe partijen en aanhangers van de APRC – van de vorige president) niet te hoog op te laten lopen. Het gewone leven gaat door. Vooral in augustus moet er veel regen vallen om genoeg water in de bodem te hebben voor het hele jaar. Maar de stormen die daarmee gepaard gaan worden elk jaar heviger. In Brikama waren verschillende bomen ontworteld. Aan de oostkant van de nieuwe weg van Brikama naar Manduar zijn vele huizen onder water gelopen.

Verslag activiteiten van het afgelopen seizoen 2017 – 2018

In de tweede helft van 2017 waren er diverse noodgevallen:

• reparaties van daken en huizen, vanwege storm en heftige regen in de regentijd.
• vanaf september bijdrage in schoolkosten voor kinderen van wie de ouders het tijdelijk niet konden opbrengen.
• medicijnen, medische hulp en soms een zak rijst voor mensen in directe nood.

Die noodgevallen bevonden zich niet alleen in Darsilami, maar tot in de wijde omtrek. Om een idee te geven noem ik de dorpen/steden : Faraba, Berending, Brikama, Kassakunda, Penyem, Bafuloto, Bansang, Busumbala, Sanchaba, Kabekel, Seyoni.

Tegen het eind van 2017 werd, op initiatief van Tabo Bojang, een andere strategie gehanteerd van geld verdelen. Het beschikbare geld komt aan meer mensen ten goede als het aan groepen wordt gegeven. Veelal zijn dat groepen die samenwerken om inkomsten te verkrijgen. Het gegeven bedrag is een bijdrage en nooit de totale gevraagde som. Op deze manier kunnen ook meer groepen profiteren. Ingedeeld in verschillende onderwerpen gaat het om:

a. genereren van inkomsten

• stoffen kleuren (tye dye) en maken van zeep
• sesam cultiveren om sesamolie te winnen
• omheining, gereedschap, gieters voor groentetuinen, zaaigoed inslaan, maken van extra waterputten
• omheining voetbalveld waardoor entree gevraagd kan worden
• verkoop van natuurlijke producten (aloë vera)
• reparatie maalmachine voor rijst en couscous
• bijdrage aan een tweedehands truck voor visverkopers, om de vis beter en sneller op de plaats van verkoop te brengen

b. gezondheid en medische zorg

• verband en medicijnen voor een gezondheidscentrum op basis van zelfhulp
• meubilair voor gezondheidscentrum

c. onderwijs en scholing

• aanschaf schoolmeubilair (school for social and development activities)
• nieuwe kleuterschool
• pleisteren wanden van lokalen, schoolbenodigdheden als krijt, schriften, etc in kleuterschool

d. algemeen

• verbeteren van omgeving d.m.v. zand en grint op slechte wegen
• bijeenkomst waar met veel mensen over de nodige veranderingen en ontwikkelingen in het dorp wordt gediscussieerd

Dit zijn bijdragen in de volgende dorpen: Darsilami, Sifoe, Brikama, Bayiran, Kitty, Kabekel, Pirang, Seyoni, Manduar, Marakissa, Trankil en in de Casamance, Senegal: Madina bij Kujubeh en Touba.

Katack

In de vorige nieuwsbrief hadden we het over de aanleg van een nieuwe vloer in het gezondheidscentrum van Katack. Al eerder heeft de stichting dit centrum gerenoveerd. Er was speciaal voor deze vloer geld bijeen gebracht. Begin 2018 is de nieuwe vloer aangelegd. Het bestuur van Stichting Darsilami heeft deze tijdens het bezoek aan Katack kunnen zien.

Behandeling Paboy

Dit is een speciale actie waarbij Stichting Darsilami een sluisfunctie vervult. (zie vorige nieuwsbrief) In totaal is er ruim € 4000,– bijeen gebracht. Het komt heel goed uit dat er extra geld is binnen gekomen, want de driejarige Paboy kon, volgens de artsen in Dakar, niet direkt geopereerd worden aan zijn heupjes. Hij moest eerst wat groter worden en een betere conditie krijgen. Met hulp van medicijnen heeft hij nu geen pijn meer en mede daardoor is zijn conditie sterk verbeterd. Inmiddels is hij met zijn moeder in juli opnieuw naar Dakar geweest voor controle. Het lijkt erop dat hij in oktober van dit jaar wordt geopereerd. Daarover beslist de orthopedisch chirurg.

Kleermakerij

In de vorige nieuwsbrief schreven we over de opzet van een kleermakerij. Deze keer willen we extra aandacht geven aan dit bijzondere zelfhulp-plan. We hebben een album “Kleermakerij” gemaakt, waar behalve de onderstaande tekst ook foto’s en video’s te zien zijn.
Ga naar https://myalbum.com/album/bGZyF2IgoDvq

Tweedehands en eerstehands kleding

Bergen tweedehands kleding gaan dagelijks van Europa (ook Nederland) naar Afrika en worden daar op de markten verkocht: t-shirts, spijkerbroeken, korte broeken, rokjes, onderkleding en wat niet al. Maar……. de lange jurken en rokken met de meest uiteenlopende bovenstukken voor vrouwen, de lange traditionele gewaden voor mannen, de feestkleding voor kinderen en schooluniformen worden allemaal stuk voor stuk door kleermakers uit de buurt gemaakt. Iedereen koopt zelf de benodigde stof en gaat daarmee naar de kleermaker. Een model wordt uitgezocht of de kleermaker geeft advies, de maten worden opgenomen en een paar dagen later is het klaar. Goeie handel dus! Zo dacht een groepje mensen uit Gambia er ook over. Al eerder waren ze nauw betrokken bij het werk van Stichting Darsilami. Hun plan is om een kleermakerij op te zetten in Brikama, met – om te beginnen – twee of drie kleermakers. Deze kleermakers zullen worden betaald, maar de winst zal als gift naar Stichting Darsilami gaan om zo de hulp aan de bevolking voort te zetten.

Begin van zelfhulp

In feite is zo’n kleermakerij een vorm van zelfhulp. In plaats van af te wachten tot donateurs en andere gevers uit Nederland voldoende geld bijeen brengen om het werk van Stichting Darsilami mogelijk te maken, wil een groep Gambianen een eigen initiatief starten. Het is een goed streven om eigen problemen en vragen zelf op te lossen. Vandaar dat Stichting Darsilami dit initiatief van harte ondersteunt. Omdat de stichting enige ervaring heeft opgebouwd zal de samenwerking eerst nog hecht zijn, maar wie weet …… gaat het op den duur ook zonder een stichting met donateurs.

En ja…. om zo’n kleermakerij op te zetten is geld nodig!
In eerste instantie voor drie naaimachines, wat meubilair en andere benodigdheden als scharen, strijkijzer, etc. Het totale bedrag om te kunnen starten komt neer op € 1500,-

Natuurlijk kan en mag iedereen deze tekst en ook het album “Kleermakerij” verspreiden en delen met anderen. Graag zelfs!
Groepen zijn ook van harte welkom. Hoe meer zielen hoe meer vreugd voor de kleermakerij in Brikama. Met plezier komen we bij groepen en verenigingen het een en ander vertellen over de kleermakerij, zelfhulp en het werk van Stichting Darsilami. In deze nieuwsbrief en op de website staan de contactgegevens.

Mocht u een extra bijdrage voor de “Kleermakerij” willen overmaken of misschien uw familie, vrienden, buren of collega’s, vergeet dan niet te vermelden: Kleermakerij (anders komt het terecht in de algemene pot).

Mag ik mij even voorstellen als nieuw bestuurslid

Mijn naam is Annie Winkel en ik woon in Dwingeloo. Zoals eerder vermeld in de nieuwsbrief ben ik gevraagd om bestuurslid te worden, waarop ik, zoals duidelijk mag zijn, ja heb gezegd. Ik hoop een productieve bijdrage te kunnen leveren aan de stichting. Ik ben 57 jaar, moeder van 3 kinderen, schoonmoeder en oma. Ik had altijd de wens om een periode vrijwilligerswerk te doen in Afrika. Door de levensomstandigheden van ons gezin is het daar nooit van gekomen. Maar vorig jaar ben ik een zoektocht naar diverse organisaties, kosten en landen gestart en ik kwam tot de conclusie dat je behoorlijk wat geld mee moet nemen om vrijwilligerswerk te kunnen doen. Toen bedacht ik dat de zus van mijn buurvrouw een deel van het jaar in Gambia woont. Ik ben bij de buurvrouw binnengelopen om het telefoonnummer van haar zus te vragen. Wat een verrassing dat zij toevallig hier logeerde. Het mag duidelijk zijn, dat het hier om Willemien gaat. Na een gesprek met haar over vrijwilligerswerk en cultuur in Afrika te leren kennen, heb ik besloten om een vakantie van drie weken bij haar in Gambia door te brengen om vooral eerst de cultuur te ervaren. Deze ervaring is volgens haar en inmiddels ook volgens mij nodig om vrijwilligerswerk in Afrika te kunnen doen. Meteen de eerste dag in Darsilami was ik verkocht. Wat een vriendelijke, goedlachse en altijd behulpzame mensen, die graag delen!!! En dat terwijl zij weinig hebben om te delen. Ik heb veel geleerd over de cultuur, armoede gezien en direct besloten om de stichting te helpen. Terug in Nederland heb ik geld ingezameld voor de vloer in Katack en ben ik in oktober weer naar Gambia gegaan. Dit jaar probeer ik de taal te leren en heb ik een huisje gehuurd om vooral te ervaren wat het is om op de Gambiaanse manier te leven.