Stichting Darsilami
Stichting Darsilami, opgericht in 2005, is een ondersteuningsproject voor Darsilami en omgeving in Gambia. De stichting wil hulp bieden bij:
- gezondheid, medische zorg
- onderwijs en scholing
- stimuleren lokale bedrijfjes
- culturele activiteiten
- directe nood
De hulpverlening in Darsilami wordt georganiseerd door Tabo Bojang en een comité, waarvan de drie deelnemers afkomstig zijn uit omliggende
Willemien helpt bij de cashew oogst
dorpen. In overleg met het bestuur in Nederland voeren zij samen de projecten uit in Gambia en Senegal. Willemien Oosterveld heeft een adviserende functie, zowel voor wat betreft de uitvoering in Darsilami als voor het bestuur in Nederland. De stichting is een initiatief van de huidige bestuursleden in Nederland samen met Willemien Oosterveld en Tabo Bojang.
Tabo Bojang heeft een belangrijk aandeel in de ontwikkeling van het dorp, zijn grootvader heeft het dorp gesticht en is betrokken bij de ondersteuning van tal van ecologische en sociale projecten. Een of meer bestuursleden proberen Darsilami jaarlijks te bezoeken en Willemien Oosterveld gaat er tweemaal per jaar heen.
Pa Colley maakt ‘s ochtends de speelplaats schoon
IJzeren schommels langer houdbaar
Het doel van de stichting is het ondersteunen van kleinschalige projecten waarbij de hulp direct ten goede komt aan de plaatselijke bevolking; de vraag dient vanuit de bewoners zelf te komen. De stichting werkt zonder winstoogmerk.
Vragen
Mocht u als donateur of lezer van de nieuwsbrief vragen of opmerkingen hebben dan kunt u contact met ons opnemen.
Bestuur
Het bestuur heeft de volgende samenstelling:
- Jan Dinkelaar: voorzitter
- Claartje Dirksmeier: secretaris
- Greet Oosterveld: penningmeester
- Annie Haanstra: bestuurslid
Donaties
Een baby krijgt na een week zijn naam
Alle giften zijn welkom, de kleine, de grote, eenmalig of niet eenmalig en natuurlijk de donaties via het 5x 50 project (u schenkt vijf jaar 50 euro per jaar). Uw giften aan onze stichting zijn aftrekbaar voor de belasting. Als u de stichting niet meer wilt ondersteunen en uw donatie gaat stoppen, wilt u dit dan doorgeven aan onze administratie.
Informatie
De folder of nieuwsbrief kunt u aanvragen bij:
Stichting Darsilami
Haarsmastraat 14
7983 KL Wapse
telefoon: 0521 551285 / 551588
email: st.darsilami@hotmail.com
IBAN: NL96 INGB 0001 3127 39
BIC: INGBNL2A
September 2015 » Seizoen 2014 – 2015
Samen met ons aan de bissap en de baobab!
Dank aan allen voor 10 jaar steun en acties. Eigenlijk zouden we met z’n allen bisap (wonjo) kunnen drinken en baobab juice (bisap wordt gemaakt van de rode bloemetjes van de hibiscus en baobab juice is dik sap van de vruchten van de apenbroodboom, de baobab, gemengd met wat melk, suiker en bananen) We kunnen daarbij kleine oliebollen eten. Jaliba’s (soort troubadours) wandelen tussen alle genodigden door en verhalen al zingend van alle goede daden van een ieder voor Darsilami Foundation (Stichting Darsilami)
Wat drums aanwezig, enthousiaste kring van dansers, uitbundige dans van soms één danser, soms een hele rij. En als we 10 jaar Stichting Darsilami uitgebreid willen vieren wordt er aan het eind van de middag lekker en veel gegeten uit grote schalen met rijst, groente en vlees. Zo zou het in Gambia gaan. Kunt u het zich voorstellen?
Tijdens al die 10 jaar hebben zoveel donateurs het werk van de stichting ondersteund, zoveel stichtingen uit Nederland en België, zoveel organisaties en groepen, zoveel bedrijven. Hoeveel initiatieven waren er niet van individuele mensen, zoals sponsorlopen (o.a. de vierdaagse en eentje in Engeland), sponsorritten met auto (Nederland – Gambia) en fiets (Denemarken, Rome), opbrengsten van speciale feesten, jubilea, concerten, verjaardagen, zoveeljarig huwelijk, een legaat uit een nalatenschap , statiegeldacties, inzamelingen van familie, vrienden, sportclubs, collega’s op het werk, massagedag van een yogacentrum, beschikbaar stellen van gekregen cadeaubonnen, actie voor een auto voor Stichting Darsilami, en dan ook nog kerkelijke acties, diaconale acties, adventsviering, inzameling van winkels en restaurants, acties van kleuterscholen, basisscholen, middelbare scholen, beroepsopleidingen, werkgroepen van kerken, koren en gemeentes.
Ongetwijfeld vergeten we het een en ander. Laat het ons weten en we zetten het er in de nieuwsbrief op onze website alsnog bij. Hetzelfde geldt voor stichtingen, werkgroepen en organisaties die verantwoording af willen leggen aan hun achterban door genoemd te worden.
Bericht van Willemien
De tiende nieuwsbrief! Dat betekent dat Stichting Darsilami 10 jaar bestaat. Nu het tijd wordt voor de jaarlijkse nieuwsbrief realiseer ik het me pas. Wat is er allemaal gebeurd in die 10 jaar? Het is terug te vinden in de 10 nieuwsbrieven, die allemaal op onze website staan en hier te vinden zijn. Vorig jaar heeft het bestuur zichzelf kritische vragen gesteld en die in nieuwsbrief 9 beantwoord. De nieuwsbrieven van de vorige jaren varen als bootjes langs me heen; hier en daar pik ik er wat uit, verwerk dat in een globaal overzicht en vul het aan met gebeurtenissen van dit laatste seizoen 2014 – 2015.
Het regenseizoen is dit jaar pas echt begonnen in augustus. In juli is er heel weinig regen gevallen. Daarom wordt later dan anders ingezaaid. Hopelijk komt er nog genoeg regen en is er een goede oogst van rijst, gierst en pinda’s. De regentijd gaat steeds meer gepaard met heftige windstoten en storm, waardoor er extra veel schade aan wordt gericht aan vaak niet zo sterke huizen. De afwatering van het hoger gelegen deel van Darsilami naar het lagere gedeelte bleek dit jaar geen probleem. De verharde weg is vorig jaar op een belangrijk afvoerpunt verlaagd en dat heeft duidelijk geholpen.
Gezondheid en medische zorg
Waar we van het begin af aan regelmatig mee bezig zijn geweest is watervoorziening. Goed drinkwater is een eerste vereiste ter voorkoming van allerlei ziektes. In Darsilami werd verschillende keren een bijdrage geleverd aan de verbetering van het zonnepanelensysteem zodat het dorp weer veilig drinkwater had. Dat heeft jaren goed gewerkt. Op dit moment doet het systeem het sinds een tijd niet. Deze keer spant het Village Development Committee zich in om inkomsten te verwerven via acties e.d. Het lijkt erop dat ze stroom willen gebruiken van het elektriciteitsnet, sinds vorig jaar in Darsilami aangelegd. Het is nog onzeker hoe het afloopt. Echt schoon drinkwater hebben ze nu alleen in het gezondheidscentrum, dat eigen zonnepanelen heeft.
Jammer voor het hele dorp dat opnieuw afhankelijk is van oude waterputten, de een beter dan de ander. Oplossingen zullen er wel komen, alleen duurt het wat lang. In de loop van de tijd hebben we meegeholpen om bij scholen water te krijgen (waterput bij de kleuterschool in Bajiran, herstel pomp bij basisschool in Kitty, uitbreiding leidingsstelsel bij een basisschool in Brikama en herstel in Busumbala) en bij het nieuwe gezondheidscentrum in Macouda werd een waterput aangelegd.
Ter voorkoming van malaria werden in verschillende dorpen muskietennetten uitgedeeld, het laatste jaar in Katack, een dorp in Senegal op ongeveer 15 km van Darsilami. Kinderen met oogproblemen werden in de loop der jaren nogal eens geholpen om naar een oogkliniek te gaan. Een nog jonge vrouw met staar werd geopereerd. In verhouding zijn er in Gambia veel meer mensen met oogproblemen dan in Nederland.
‘Baby’ Lamin is nu 9 jaar
Een paar gehandicapte kinderen kregen aangepaste schoenen. Een speciale rolstoel kwam uit Nederland om in mul zand te kunnen rijden. Eerst werd deze gebruikt voor de kleine Seny die niet kon staan en lopen, en toen Seny was overleden kreeg Byeparteh (nu zo’n 10 jaar) de stoel. Nog steeds wordt deze rolstoel (eigendom van Stichting Darsilami) intensief gebruikt. Twee baby’s kregen speciale melkpoeder. Vanaf hun geboorte kon de moeder niet voor hun zorgen. De moeder van baby Lamin raakte na de geboorte in een psychose (in 2006) en baby Mariama is aan zo maar iemand op straat gegeven (2010). Lamin is inmiddels al 9 jaar (zie foto) en Mariama bijna 5 jaar.
Met de 10-jarige Badoudou uit Darsilami zijn we eind 2014 naar een kliniek geweest waar elk jaar Duitse artsen komen om te opereren. Toen Badoudou anderhalf was is hij in hete as gelopen. Nu is het eigenlijk al te laat om echt iets te kunnen veranderen aan de littekens, maar waarschijnlijk kan er wel voorkomen worden dat hij later helemaal niet meer kan lopen. Jammer is wel dat de Duitse artsen, vanwege ebola in Sierra Leone en Guinee, niet naar Gambia kwamen dit voorjaar. Bij terugkomst in Duitsland zouden de artsen uit voorzorg eerst drie weken in quarantaine moeten.
Kraamkliniek Macouda
Gezondheidscentra in Macouda, Touba, Kujubeh en Banjikaki kregen medicijnen, verbandmiddelen en instrumenten voor bevallingen (dit jaar Katack in Senegal), meestal eenmalig maar een enkel gezondheidscentrum jaarlijks. Voor een behandeling wordt maar heel weinig gevraagd, nooit genoeg om daar de benodigde medicijnen/verbandmiddelen van te betalen. De overheid vergoedt wel inentingen tegen allerlei ziektes, maar dat is vaak het enige. Er zijn gezondheidscentra opgezet met hulp van stichtingen/organisaties, maar vaak bouwt een dorp zelf een centrum of/en kraamkliniek, meestal van leem. Er wordt iemand uit het dorp gekozen om de opleiding gezondheidswerker/vroedvrouw te volgen. Dit zijn in feite vrijwilligers die, als alles goed geregeld is in zo’n dorp, geholpen worden met hun land bewerken, een huis te bouwen of die een deel van de oogst van anderen krijgen. De regelingen in Gambia kunnen weer verschillen van die in Senegal. Stichting Darsilami werkt op het grensgebied.
Door het werk dat de stichting doet, weten mensen ons steeds beter te vinden, zowel voor hun dorpsproblemen als hun eigen, vaak acute problemen. Wat gezondheid betreft vragen mensen om hulp als ze plotseling naar dokter/ziekenhuis moeten, bij een ongeluk of als ze (zoals in de regentijd vaak voorkomt) niets meer te eten hebben. Vervoer en medicijnen horen daar ook bij. Alles wat zich plotseling voordoet valt buiten het dagelijkse budget en kan niet zomaar betaald worden. Vaak wordt er te lang gewacht om naar een dokter te gaan, met alle nadelige gevolgen van dien. Het blijkt dan allemaal toch veel erger dan gedacht. De hoop is er altijd dat een ziekte vanzelf over gaat of eventueel met hulp van een lokale healer. Onze ervaring is dat ook mensen van veel verder weg dan voorheen bij ons komen met hun persoonlijke problemen.
Behandeling door Tabo
Tabo fungeert nogal eens als speciale genezer van moeilijke wonden. Eigenlijk is er niets speciaals aan, alleen dat hij consequent elke dag de wond schoon maakt en van nieuw, schoon verband voorziet. Hij kan dat doen dankzij de stichting. Zo zijn al verschillende mensen genezen, zoals een jonge vrouw uit Manduar, die met een enorme wond op haar hele onderbeen maandenlang in Darsilami is gebleven om behandeld te worden. Ook nu heeft Tabo een man onder behandeling met een flinke beenwond. Zelfs verpleegkundigen zeiden dat het been
Oude(r) en toekomstige gezondheids centrum Katack
afgezet zou moeten worden, maar dat hoeft nu gelukkig niet.
Dankzij een enorme gift konden we enkele jaren geleden een heel gezondheidscentrum annex kraamkliniek met zonnepanelen, toiletten, douches en waterput bouwen in Macouda (Senegal). Van leem naar steen! Zie nieuwsbrief 6 en 7. Dit jaar werd de accu van het zonnepanelensysteem vervangen door een nieuwe. De kleine koelkast, nodig in tijd van inentingen, draait daar o.a. op.
Dit jaar zijn we bezig een gebouw in Katack (Senegal), oorspronkelijk van het Rode Kruis, te renoveren, mogelijk gemaakt dankzij een nalatenschap. Het zal een ruim gezondheidscentrum worden en het oorspronkelijke stenen centrum wordt dan tot kraamkliniek gemaakt. Er was een kleine, lemen kraamkliniek die niet meer voldeed. De renovatie is afgelopen juni gestart. Het dak en het pleisterwerk binnen zijn klaar. Het plafond moet er nu nog in en daarna zal alles geverfd worden. Het werk van de voormalige, al oude vroedvrouw zal nu overgenomen worden door een jongere vrouw. Zij is door het dorp uitgekozen om een opleiding voor vroedvrouwen te doen. Een gezondheidswerker was er al in Katack.
Onderwijs en scholing
De eerste jaren heeft de stichting bijgedragen in schrijfmateriaal, schriften, boeken, leitjes voor de basisschool in Darsilami, Macouda/Dombondir en de kleuterschool in Bajiran. Er werd geholpen om de fundering en muren van de school in Macouda/Dombondir termietenvrij te maken. Dezelfde school kreeg cement om vloeren te pleisteren van lemen klaslokalen. De Koranschool in Darsilami kreeg nieuwe banken.
In de daaropvolgende jaren werden golfplaten, dakspanten, deuren en ramen beschikbaar gesteld aan de kleuterscholen in Manduar en Bajiran. Beide scholen kregen schoolmeubilair en een toilet. In Kitty werden drie klaslokalen gerenoveerd. De basisschool in Macouda/Dombondir kreeg meubilair voor een paar lokalen en in een volgend jaar werden vier lokalen voorzien van nieuwe vloeren.
De laatste paar jaar zijn twee kleuterscholen gebouwd met ieder twee lokalen in Farato en Fullakunda. Dit was mogelijk omdat er extra giften zijn gedaan in die tijd door zowel organisaties, groepen als individuele mensen. Beide kleuterscholen kregen ook schoolmeubilair.
De overheid bekostigt geen kleuterscholen en betaalt geen salarissen voor leerkrachten daar. Het is altijd op eigen vraag of initiatief van een dorp dat er een kleuterschool komt. Leerkrachten zijn vrijwilligers die veelal niet betaald worden (in een enkel geval door een stichting die de school heeft opgezet) Er is aan het College van Brikama een zomeropleiding waar dergelijke vrijwilligers tegen betaling een beroepsopleiding kunnen volgen.
Kleuterschool Fullakunda in aanbouw
Hier volgt een verslag van een bijeenkomst van de nieuwe kleuterschool in Fullakunda eind mei van dit jaar, toen de kleuters werden ingeschreven.
De hele dag is het al een komen en gaan van ouders en kinderen bij de splinternieuwe school. Kleine stoeltjes, tafels en een paar kasten zijn deze week afgeleverd. Tafels en stoelen voor de leerkrachten zijn in aantocht. De buitenkant van de school zou al lang geverfd moeten zijn, maar de schilder is ziek geworden, het werk blijft liggen tot hij beter is. Als Tabo en ik aankomen is het al eind van de middag. Zoals vaker hier: later dan gezegd, maar niemand stoort zich er aan. Kleuters rennen op ons af (‘er gaat wat gebeuren, gauw kijken’) en een paar leden van het actieve schoolcomité begroeten ons. Iedereen zit met meubilair en al buiten voor de school. Misschien toch beter even in de klassen te gaan om foto’s te
Nieuwe tafels en stoelen
nemen, nu het nog licht is? Ouders helpen mee de stoeltjes weer netjes in de lokalen te zetten. Kleuters worden op de stoeltjes geplant en de volwassenen staan er om heen. Hier en daar een heel bange kleuter, met dikke tranen angstig om zich heen kijkend, zoveel lawaai, zoveel vreemde mensen! Mijn aanwezigheid van witte bezoeker draagt niet bij tot haar rust en vertrouwen. In een hoek gaat het gloednieuwe hoofd van de school rustig door met inschrijven. Er zijn al 2 x zoveel aanmeldingen als plaatsen, horen we. Een van de leden van het schoolcomité zegt ons dat er best nog zo’n school bij kan. Eerst maar eens zien hoe deze school draait. Yaya, de motor tot de nieuwe school, loopt alles en iedereen met zijn smartphone op te nemen, tegelijk commentaar leverend. We maken kennis met het hoofd van de school, twee leerkrachten en een vrouw die schoon zal maken. Allemaal nog een beetje verlegen. We zullen ze zeker vaker zien in de toekomst.
Tabo aan het woord
Na de foto’s gaan we weer naar buiten met wat meer ruimte om de bijeenkomst voort te zetten. Spreken in het openbaar is voor veel Afrikanen geen probleem. Bijna alle commissieleden (vrouwen en mannen) houden een toespraak, onderbroken door gejuich en geklap van de toehoorders, om hun instemming te betuigen en de spreker aan te moedigen. In Nederland zou zo’n samenzijn wat saai kunnen zijn, maar hier is het altijd iets bijzonders, levendig en vrolijk. Natuurlijk worden alle mensen die hebben bijgedragen tot de bouw van de school uitbundig bedankt en er wordt gebeden voor hun gezondheid en welzijn. Tabo vertelt dat alle meubilair er nog niet is en ook wat er nog geverfd moet worden. Als alles klaar is en de kleuterschool echt is gestart dan komt er een officiële opening met vast nog meer toespraken en veel dankwoorden.
De school had ik in verschillende stadia van de bouw gezien, een beetje verlaten met alleen de bouwers. Heel anders om hier nu samen te zijn met zoveel mensen en kinderen. Tevreden gaan we terug naar Darsilami.
Individuele kinderen worden niet meer continu gesponsord, zoals aanvankelijk wel gebeurde. Wel worden kinderen eenmalig geholpen als hun familie het schoolgeld van dat jaar door omstandigheden niet kan betalen. Dit jaar zijn de examenkosten veel hoger dan vorige jaren. Vandaar dat het veel mensen niet lukt dat bedrag te betalen en een beroep doen op Stichting Darsilami. Kinderen uit vele dorpen zijn geholpen om dit jaar examen te doen. Ze kwamen uit Dimbaya, Kabekel, Busura, Darsilami, Latrekunda, Bakoteh, Seyoni, Churchills Town, Galloya, Bantanyima, Kembujeh, Kassakunda, Bakary Sambuya.
Stimuleren van werk
In de loop van de jaren hebben we steeds meer individuele mensen en ook groepen geholpen bij een bedrijfje, kleine business of een groentetuin. Voorbeelden: een visser, vrouwen die groentes, suiker of andere levensmiddelen willen verkopen, veehandelaars, vrouwen die groente verhandelen, moestuinen van groepen vrouwen, bijenhouders die ook groente kweekten, groep jonge boeren die aan pindateelt doet, een groep vrouwen die een bakkerij opzetten, vrouwen die stoffen verven (tye dye)
Soms was het een gift, zoals de omheiningen voor groentetuinen, bouwen van een bakkersoven, maar vaak een lening. In de loop van de jaren bleek het heel lastig om het geleende geld terug te krijgen. Van het geld werd nieuw zaaigoed gekocht voor het komend seizoen, werden andere veehandelaars uit de familie met hun business geholpen, kon een dochter haar school afmaken wat anders niet had gekund. Soms strandde de hele business en soms was de thuissituatie zo precair dat het ‘overige’ geld daarvoor gebruikt moest worden.
Onze ervaring is dat maar heel weinig mensen het geleende geld teruggeven. In het dagelijks leven betekent ‘lenen’ heel vaak ‘geven’. Je familie bijstaan in moeilijke tijden, inspringen als iemand uit je omgeving hulp nodig heeft wordt als normaal gezien. Als jij iets nodig hebt ben je ook blij dat mensen jou helpen.
Directe nood
Natuurlijk zou het mooi zijn als er geen noodhulp meer nodig is, als iedereen onverwachte ziekte en ongelukken in de familie zelf kan oplossen en een ingezakt dak tijdens een heftige regentijd zelf kan laten repareren. In een land waar geen verzekeringen zijn en geen sociale dienst is dat voorlopig nog een droom. Alle 10 jaren is noodhulp gegeven aan vele mensen. Het werd geen structurele hulp die elk jaar terug kwam, alleen in enkele gevallen komen mensen regelmatig bij de stichting voor hulp. Maar meestal is het eenmalige hulp in moeilijke tijden.
Zo werd vorig jaar in Darsilami veel hulp gevraagd om daken en huizen te restaureren, die door het maken van de nieuwe weg beschadigd of zelfs gehalveerd waren. Compensatie is er tot nu toe van overheidswege niet gegeven.
Culturele activiteiten
In het verleden zijn er een paar keer dansfeesten gehouden, zo maar op straat. Vaak zijn we met een grote groep kinderen en wat volwassenen een dag naar zee geweest, eigenlijk altijd als Jan (voorzitter van Stichting Darsilami) er was. Sinds enige tijd kan Jan niet komen en ook de picknicks aan zee hebben niet meer plaats gevonden.
De groep scouts van Darsilami zijn geholpen aan nieuwe uniformen en aan muziekinstrumenten.
Regelmatig werd er bijgedragen aan festiviteiten van basisscholen en kleuterscholen.
Sinds een paar jaar zijn er speelplaatsen gemaakt met speeltuig voor kleine kinderen in Darsilami en Macouda. Die vragen nogal wat onderhoud. In Macouda houdt de gezondheidswerker een oogje in het zeil en in Darsilami is er een speciale beheerder aangesteld.
Bericht van Tabo in verband met 10 jaar Stichting Darsilami:
We zijn misschien de kleinste stichting van Gambia, maar we hebben in die 10 jaar grootse werken gedaan: twee kleuterscholen gebouwd, een gezondheidscentrum, zoveel mensen in nood geholpen met een nieuw dak, een muur, naar de dokter gaan, medicijnen, hulp bij het afmaken van een schooljaar, opzetten van werk en wat niet al.
Tabo op weg naar een vergadering
De stichting is bekend geworden in een groot gebied. Maar we blijven niet staan bij wat geweest is, nieuwe plannen en begrotingen liggen er al: Bantanyima, net ten zuiden van Darsilami, heeft dringend een kraamkliniek nodig en een gemeenschappelijke moestuin voor dat dorp staat hoog op de lijst. Samen met het comité ben ik bezig een begroting te maken.
Ik wens alle gevers, ook uit naam van al degenen die van Stichting Darsilami hebben genoten, een goede gezondheid en voorspoed bij alles wat ze ondernemen. Heel veel dank!
VAN ALLE MENSEN UIT DARSILAMI EN OMSTREKEN IN GAMBIA DIE WIJ DAAR VELE JAREN HEBBEN KUNNEN STEUNEN MOGEN WIJ ZEGGEN:
“HEEL VEEL DANK AAN ALLE DONATEURS EN SUPPORTERS VAN STICHTING DARSILAMI IN NEDERLAND”.